Hubyar Türbesi ve Tekkesi Hakkında Kamuoyuna Duyurumuz
Son üç dört gündür sosyal medyada bazı Alevi kuruluşlarının imzalarıyla Hubyar Dergahı’nın köy muhtarlığına verilmesine yönelik bir açıklamanın dolaştığını üzülerek izlemekteyiz. Kendisiyle çelişen bu açıklama, aynı zamanda konuyla ilgili bilgisizliği de ilk bakışta ortaya koymaktadır.
Açıklamada Hubyar Dergahı’nın köy muhtarlığına teslim edilmesi istenmektedir. Yıllardır Alevi inanç merkezlerinin Alevilere teslim edilmesini isteyen bu kuruluşların, şimdi ne olup da birden bire tam zıttı bir tutumla Hubyar Dergahı‘nın bir devlet birimine, yani muhtarlığa bağlanmasını istemeleri, sadece kendi kendilerine tezat oluşturmayıp, akla başka soru ve kuşkuları da getirmektedir.
Açıklamada imzası bulunan kuruluşların, şahsi ilişkileri yönünde ve keyfi bir tutumla davranarak, hiçbir sorumluluk duygusu taşımadan böyle bir yazıyı sosyal medyada dolaşıma sokmaları etik olmadığı gibi, aynı zamanda Alevilere ve inancımıza da zarar vermektedir. Hacı Bektaş’ta sahiplerine verin diyeceksiniz, Hubyar‘da muhtarlığa...
Ayrıca yine yöremizde bulunan Keçeci Baba Dergahı‘ndan da bu kuruluş yöneticilerinin bihaber oldukları ortaya çıkmıştır. 2013 yılında köy muhtarlığına teslim edilen Keçeci Baba Dergahı’nın ne hale geldiğinden, burada olan uygulamadan haberleri olmadığı gibi, çok umurlarında olmadığı da ortadadır.
Derneğimiz, 1967 yılında İstanbul’a ilk gelen emekçi köylülerimizce kurulmuş ve köyümüzü temsil eden tek sivil toplum kuruluşudur. Hubyar adına kurulmuş diğer bir derneğin köyümüzü temsil etmediği gibi, kurucularının bir kısmı da zaten Hubyar Köyü mensubu değildir. Köy derneğimiz, 2004 yılından bu yana Hubyar Anma Töreni ve Etkinlikleri organize etmekte, Hubyar Davası‘nı da yakından takip etmektedir. Yine derneğimiz, Hubyar Türbesi’nin işleyişini organize etmek için 2005 yılında genel kurulunda aldığı bir kararla Hubyar Eğitim Vakfı’nı kurmuştur. Ne yazık ki, aynı yıl Hubyar Tekkesi mahkemeye verilmiştir. Aynı kişilerce, dergahın Postnişini de “dedelik yapmaktan ve hakkullah toplamaktan“ şikayet edilmiştir. Bu mahkeme süreci hala devam etmektedir. Bildiride imzası bulunan kuruluşların daha önceki yöneticilerinden bir çoğu bu durumları bilmektedir ve bu yöneticilerden bazıları da etkinliklerimize katılmışlardır. İçlerinden “dedelikten yargılanma“ mahkemesini izlemeye gelenler de olmuştur.
Hal böyle iken, bu şikayette bulunan kişilerle ilişki içinde olan bu imzacı kuruluş yetkilileri acaba neye ve kime hizmet etmektedirler? Türkiye’de geleneğini bugüne kadar korumuş ve yaşatmış kaç ocak daha kalmıştır? Geleneğimizin sürdürülmesi, inancımızın yaşatılması kimleri, niçin rahatsız etmektedir? Hubyar’ın nerede olduğunu haritada dahi bilmeyen bu kişiler neden imza verirler? Özellikle İstanbul’da bulunan kuruluşlar bir kez dahi konuyu derneğimizle konuşma gereği neden duymazlar?
Kendilerini aradığımız imzacı kuruluşlardan bazılarının yöneticileri, bu imzalı metnin içeriğiyle aynı fikirde olmadıklarını açıklamışlardır. Alevi-Bektaşi Federasyonu Başkanı Hüseyin Güzelgül ve Alevi Dernekler Federasyonu Başkanı Celal Fırat, Hubyar Köyü Derneği Başkanımız Muzaffer Aktaş ile gerçekleştirdikleri telefon görüşmesinde ‘kendilerinin bu açıklamadan haberdar olduklarını fakat olayın içeriğini bilmediklerini’ iletmişlerdir.
Hubyar, tüm köyümüzün ortak atasıdır. Hubyar Türbesi her daim ziyaretçilerine açıktır ve ziyaretler geleneğimize göre yapılmaktadır. Türbe ziyaretleri hiçbir şekilde ücrete tabi değildir. Hubyar Tekkesi’nde, yani pirevinde de postnişinlerimiz oturmaktadır ve yüzyıllardır dedelik hizmetini yerine getirmektedirler. Köyümüzde bu hizmeti gören başka dedelerimiz de elbette vardır. Derneğimiz, inancımızı ve kültürümüzü yaşatmak için gereken tüm mücadeleyi verecektir.
Ayrıca “inanç kurumu” adını taşıyan kuruluşların bu açıklamaya imza atan yöneticilerine de bir çift sözümüz var: “Bizim inancımız ve dergahımız, isteyenin istediğine vereceği mal ya da mülk değil, yüreğimizde taşıdığımız bir değerdir.”
Hubyar Köyü Kültür ve Sosyal Yardımlaşma Derneği
Hubyar Eğitim Vakfı
